Op het plateau van de Hoge Kempen vinden we enkele zeer opmerkelijke landschapselementen, die nauwelijks gekend zijn: eikenhakhout op landduinen. Er rest ons nog een handvol van deze relicten uit vroegere tijden. Wie vandaag deze landduinen opzoekt, zal vaststellen dat de meesten begroeid zijn met dennenbos. Slechts hier en daar vind je er met eiken op. Het gaat bijna altijd om oud hakhout dat beperkt is tot het duin zelf. Onderzoek toonde dat het steevast autochtone eiken zijn. We spreken over Kruisberg, op de grens tussen Opglabbeek en Gruitrode, en Klaverberg, op de grens tussen As, Opglabbeek en Waterschei. Op de Ferrariskaart (1771-1778) zien we op deze plaatsen enkele opvallende stroken landduinen (Fig. 1). We vinden er wintereik, zomereik en de kruising tussen beide. Dit oud eikenhakhout op landduin is vanuit ecologisch en cultuurhistorisch perspectief zeer waardevol. We zoomen in dit artikel in op het onderzoek dat het INBO in samenwerking met het ANB hier de voorbije jaren uitvoerde.
Gelieve als volgt te citeren:
Vander Mijnsbrugge, K., Missoorten, M., Hubrechts, E., Beeckman, H. (2012). Eikenhakhout op landduinen. Bosrevue 39b, p13-16.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 39b