Dat Vlaanderen met haar povere 10,8% bosoppervlakte slechts weinig bebost is, is voor iedereen wel duidelijk. Onze jachtige maatschappij heeft echter steeds meer nood aan open groengebieden om tot rust te komen. Binnen deze open ruimte spelen bossen een prominente rol voor recreatie en ontspanning. Recent begint de publieke opinie de nood aan bosuitbreidingen dan ook te onderkennen en samen met hen ook de politici. Bosuitbreiding werd in de vorige Vlaamse coalitieonderhandelingen immers expliciet in de beleids¬nota ingeschreven. In het ruimtelijk structuurplan Vlaanderen werd ingeschreven Vlaanderen tegen 2007 zo’n 10.000 ha ecologisch bos rijker te maken.
Maar de overheid heeft het moeilijk om aan gronden voor bosuitbreiding te komen. Grond is immers een schaars goed in ons dichtbevolkte Vlaanderen. Naast de uitbreidingen door het Vlaamse gewest kan het bosuitbreidingsidee in Vlaanderen dan ook sneller verwezenlijkt worden door de initiatieven van privé-personen of verenigingen.
Wanneer dan effectief plannen ontstaan om over te gaan tot bosuitbreiding, is het erg belangrijk dit met kennis van zaken te doen. Een fout kan immers grote gevolgen hebben, die jaren mee gaan of heel veel geld kosten om achteraf nog recht te zetten. In dit artikel geven we een overzicht van de verschillende te nemen stappen voor de aanleg van een nieuw bos.
Gelieve als volgt te citeren:
Noah Janssen (2004). Aanleg van nieuwe bossen- Waar beginnen en waar eindigen?. Bosrevue 8c, p12-16.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 8c