Op de flank van de Ecuadoraanse Andes, geprangd tussen
het broeierige laaglandregenwoud en de majestueuze
toppen van de cordillero, ligt een ronduit sprookjesachtig
ecosysteem verscholen: tropisch bergnevelwoud. De bomen
die er groeien zijn bedekt met mossen en epifyten en zijn vaak
gedrongen van vorm. Bovendien geeft de mist die onder het
bladerdek doorkomt deze bossen een geheimzinnige aanblik
(Fig. 1). Tropisch bergnevelwoud is vitaal voor een aantal
‘ecosysteemdiensten’ zoals water- en luchtzuivering. Het
herbergt naar schatting de helft van de soortenrijkdom in
Ecuador – op zich al een biodiversity hotspot – met bekende
gezichten als de brilbeer en toekanbaardvogel. Grote steden
als Quito zijn afhankelijk van tropisch bergnevelwoud voor
hun drinkwatervoorziening. Ook voor het opnemen van
koolstof in biomassa en de bodem, spelen deze bossen een
belangrijke rol. Paradoxaal genoeg is er nog steeds weinig
bekend in wetenschappelijke kringen over hoe dit ecosysteem
functioneert. Die kennis is nodig, want de voortschrijdende
ontbossing en de impact van klimaatverandering vormen een
ernstige bedreiging voor het voortbestaan van bergnevelwoud.
Gelieve als volgt te citeren:
Bruneel, S., Demol, M., Verbeeck, H., Bauters, M. (2016). In de mist van het nevelwoud: Koolstofopslag, nutriëntendynamiek en functionele diversiteit in de tropische bossen van het Andesgebergte van Ecuador. Bosrevue 57a, p16-20.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 57a