Bij het woord ‘bos’ denkt menigeen aan statige bomen, voorjaarbloeiers, paddenstoelen, huppelende reetjes of roffelende vogeltjes (ahum). Dat bossen ook belangrijke archeologische vindplaatsen kunnen zijn, is een fenomeen dat nog niet zo lang opnieuw aandacht krijgt. Opnieuw, want een omzendbrief aan de woudmeesters uit 1934 toont duidelijk aan dat ‘erfgoedwaarde in het bos’ allesbehalve een recent begrip is.
Gelieve als volgt te citeren:
Baeté, H. & Adriaenssens, S. (2007). Wat met ondergronds erfgoed in het bos? – Een inleiding. Bosrevue 20a, p14-16.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 20a