Nieuws
Afgelopen zomer gingen onze BOS+ collega’s langs bij lokale partner Naturaleza y Cultura Internacional (NCI) en brachten samen een bezoek aan het droogbos van Ecuador. Een verslagje van een inspirerend terreinbezoek!
Dag 1 – de lokale bevolking betrekken bij de bescherming van het bos
We kwamen heel vroeg in de ochtend aan in de stad Loja en trokken van daaruit naar het Pisaca-reservaat. Daar bezochten we de kwekerij voor de productie van tara (Caesalpinia spinosa) die wordt beheerd door het NCI. Daar kregen we ook uitleg over andere soorten waarmee geëxperimenteerd wordt voor productie en duurzame inkomstengeneratie, luffa (Luffa sp.) en condurango (Marsdenia condurango). We konden enkele gebieden bezoeken waar ze experimenteren met de vermeerdering van deze laatste soort, een overvloedige liaan die in het wild groeit in de droogbossenEen droogbos is een uniek ecosysteem dat voorkomt in tropische gebieden waar sprake is van een duidelijk droog en nat seizoen. Droogbossen verschillen naast hoeveelheid neerslag ook in opbouw van regenwouden. In het regenwoud staan bomen dicht op elkaar met grotendeels gesloten bladerdak tot gevolg. In een droogbos staan veel minder bomen, waardoor zonlicht kan doordringen tussen de bomen, met een dichtere begroeiing met struiken, kruidachtigen en grassen tot gevolg. Droogbossen vormen de overgang tussen de regenwouden en de savannes. Tijdens de droge periode verliezen veel van de bomen en struiken in het droogbos hun bladeren. en waarvan de latex die eruit vrijkomt wordt gebruikt. Het heeft vele toepassingen.
Tijdens deze reis praten we over de beschermingsovereenkomsten die worden geïmplementeerd als maatregel om ontbossing te voorkomen en de bosbedekking van het reservaat te vergroten. Het doel is dat landeigenaren zich vrijwillig aansluiten bij de beschermingsovereenkomsten in ruil voor stimulansen om het beheer van hun eigendommen te verbeteren. Deze stimulansen nemen de vorm aan van steun bij de aankoop van materialen zoals draden, palen om hun gebieden te zoneren, slangen, tanks voor hun irrigatiesystemen of zelfs kleine dieren zoals kippen en cavia’s voor de productie.
Vervolgens klommen we naar de lagunes van Pisaca waar we de voortgang van enkele van de restauratieactiviteiten observeerden die samen met leerlingen van nabijgelegen scholen werden uitgevoerd. Tijdens deze rondleiding konden we zien hoe belangrijk het is om de vegetatiebedekking in de hooglanden te behouden om de watervoorziening te garanderen en tegelijkertijd hoe uitdagend het is om aangetaste gebieden te herstellen in een droog klimaat met harde wind.
Het team van NCI, ASOAGROPISA en BOS+ maakt een rondleiding door het PISACA-reservaat
Dag 2 – Samenwerken aan de ontwikkeling van duurzaam toerisme
Op de tweede dag reisden we naar Mangahurco waar ons een speciale gebeurtenis te wachten stond. Het was de verjaardag van de oprichting van de Mancomunidad Los Guayacanes.
Om te beginnen werden we verwelkomd door de voorzitter van de parochie van Mangahurco met wie we spraken over het belang van samenwerking voor het duurzame, geplande en gezamenlijke beheer van toeristische activiteiten in het Guayacanes-bos.
Daarna woonden we het vieringsevenement bij waarbij verschillende artistieke optredens, georganiseerd door de lokale onderwijsinstellingen, het begin van de middag opluisterden.
Kinderen van de lokale onderwijsinstelling voeren traditionele dansen uit tijdens de viering van de verjaardag van de Mancomunidad Los Guayacanes
Vervolgens hield het NCI een toespraak waarin ze het strategisch plan voor en de promotionele lancering van de Mancomunidad Los Guayacanes presenteerden. Voor dit evenement spraken de vertegenwoordigers van de parochies die deel uitmaken van de Mancomunidad ook hun bereidheid uit om samen te werken en de prestaties te vieren die in de twee jaar van de Mancomunidad zijn bereikt.
Om de dag af te sluiten, wandelden we naar enkele van de mooiste panoramische uitzichten van de parochie Mangahurco en bezochten we een van de juwelen van Mangahurco, El Baño del Inca. Daarna gingen we verder naar Cazaderos.
Mangahurco parochie
El Baño del Inca
Dag 3 – De hoofdrol van vrouwen in voedselzekerheid
Op dag 3 focussen we op de bijdragen van het project aan het nationale programma dat BOS+ onderhoudt met de steun van de Belgische overheid via DGD. Hier ontmoetten we Bruno Paladines, coördinator van het Mozaïek van Droogbossen, Daniel Sanmartín, verantwoordelijk voor het Cazaderos reservaat, Camilo Granda, verantwoordelijk voor projectmonitoring en Aida Maldonado, verantwoordelijk voor de communicatie van de organisatie.
Hier bespraken we onderwerpen zoals acties ter preventie van ontbossing, herstel, herbebossing, capaciteitsopbouw bij de lokale bevolking, satellietmonitoring van bosbedekking, strategieën voor de verbetering van organisatorische capaciteiten, genderbenadering en leiderschap. We wisselden strategieën en methodologieën uit om de impact van de acties ter plaatse te meten en maakten afspraken over de volgende stappen.
Vervolgens bezochten we de groentetuin die wordt beheerd door de vrouwen van de gemeenschap. Ze experimenteren met het verbouwen van voeder om de geiten te voeden, die in overvloed aanwezig zijn in het gebied. We ontmoetten de vrouwen ’s nachts in het Cazaderos-reservaat. Daar spraken we over de prestaties die ze samen met onze lokale partner NCI hebben geleverd. De vrouwen leken verlegen om zich in zo’n formele ruimte te bevinden, maar toch gaven ze aan dat ze genieten van het werk in de tuin en dat ze de lessen uit die ervaring willen blijven uitbreiden naar hun eigen huizen.
Een gesprek met de vrouwen van Cazaderos
We maakten ook een rondleiding door het interpretatiecentrum van het Cazaderos reservaat, dat gebouwd is met respect voor de traditionele bouwtechnieken en materialen van het gebied. Het is bedoeld om bezoekers te verwelkomen en hen te voorzien van informatie over de biodiversiteit van het gebied, evenals het belang en de inspanningen om het te behouden.
Dag 4 – Inheemse bijen, genereren van economische inkomsten verenigbaar met bosbehoud
Op dag 4 gingen we naar El Progreso, waar de Mancomunidad de Las Meliponas is gevestigd. Meliponas zijn inheemse angelloze bijen die een honing produceren met veel gezondheidseigenschappen die superieur is aan de apishoning die op de markt verkrijgbaar is.
Voor deze dag werden we vergezeld door vertegenwoordigers van NCI Peru en NCI Mexico die de projecten van NCI Ecuador bezoeken om ervaringen en inspiratie uit te wisselen.
We begonnen de dag met een bezoek aan Ulvio, de grootste honingproducent in het gebied en een enthousiasteling voor bosbehoud. Hij zet zich in voor het herstel van zijn landgoed en het belang van inheemse bijen voor het behoud van de biodiversiteit.
Hij liet ons de verschillende soorten inheemse bijen zien die goed gedijen op zijn landgoed en liet bezoekers proeven van de verschillende soorten honing die ze produceren. Dit maakte veel indruk op de aanwezigen omdat ze verschillende soorten honing konden proeven, waarvan de variaties afhangen van de bloemen die ze bestuiven, het seizoen en de bijensoort die de honing produceert. Een unieke ervaring.
Ulvio, tijdens een inspirerende rondleiding over zijn landgoed, vertelt over inheemse bijen
Vervolgens maakten we een rondleiding over enkele landgoederen van andere leden van de mancomunidad die ook bezig zijn met de overgang naar een duurzamer beheer van hun landgoederen door middel van natuurbeschermingsovereenkomsten.
Tot slot deelden we met alle aanwezigen een bezoek aan de agro-ecologische boerderij El Balsal, die wordt beheerd door een groep broers die zich inzetten voor duurzame productie. Ze gaven ons een rondleiding over hun prachtige landgoed en toonden ons hun koffieproductie in combinatie met inheemse bijen.
We eindigden de dag met een prachtige zonsondergang. ‘s Avonds brachten we wat tijd door met het team rond een kampvuur op een sterrenhemel en genoten we van vers gebakken brood.
Zonsondergang op de agro-ecologische boerderij El Balsal
Dag 5 – Tara, een lokale soort die het bos en de lokale boeren ten goede komt
‘s Ochtends gingen we op weg naar Catacocha, waar de Vereniging van Tara Producenten van Pisaca (ASOAGROPISA) op ons wachtte. BOS+ begeleidt deze vereniging al geruime tijd met als doel de waardeketen van de tara of vanillo (Caesalpinia spinosa) te consolideren, een soort die typisch is voor het droogbos, overvloedig in het wild voorkomt en waarvan het duurzame gebruik het doel is van de leden van ASOAGROPISA. We spraken over het belang van het consolideren van de tarawaardeketen en de volgende stappen in de richting van autonomie en duurzaamheid van de vereniging.
De rijpe peulen van tara (Caesalpinia spinosa) klaar voor de oogst
Momenteel ondersteunen ze partners in 3 kantons die economisch profiteren van de verkoop van de vruchten (peulen) van deze soort en met de technische ondersteuning van de partner NCI voor de productie van tara op hun eigendommen, waardoor de druk op het bos afneemt en de bosbedekking toeneemt.
We eindigden ons bezoek op het kantoor van het NCI waar we onze indrukken van het bezoek bespraken, de voortgang in de andere interventiegebieden en de volgende stappen in het gezamenlijke werk van de lokale gemeenschappen, de lokale partner NCI en BOS+.
