Jaar na jaar werden op op de steile hellingen van de bergen rond het Chamomeer in Ethiopië bossen gekapt om er landbouwgrond van te maken. De vele riviertjes die het meer voeden, stromen nu sneller en voeren zo meer én sneller sediment aan. De bodem op de hellingen spoelt weg, terwijl het meer wordt opgevuld. Het waterpeil van het meer is nu al 3 meter hoger dan het niveau van 2006, en het hele ecosysteem, waarvan een groot deel wetlands, is ontwricht. De ontbossing leidde tot de achteruitgang van de landbouw in de streek. Herbebossing en natuurherstel zijn hier dringend nodig.
Ontbossing zorgde voor een sterke verarming van de bodem rondom het Chamomeer, met een groot biodiversiteitsverlies en veel socio-economische schade. Door de ontbossing is er amper brandhout, waardoor veehouders hun mest gebruiken als brandstof voor verwarming in de plaats van sprokkelhout. Zo komt er vervolgens minder mest op het land, en dalen de landbouwopbrengsten.
Naast een verminderde oogst, wordt het ook moeilijker om aan water te raken, dat niet meer vastgehouden wordt in de bodem. Bos dat er nog staat gaat nog verder achteruit en grazend vee houdt spontane verbossing tegen. Meer bos hier zou zorgen voor nieuw sprokkelhout als brandstof, water langer en beter vasthouden en bladeren kunnen dienen als veevoeder. Ook zouden bomen nectar kunnen geven om bijen te houden voor honing.
Het Chamomeer ligt naast het hogerop gelegen Abayameer. Tussen de twee meren in lagen wetlands, een extreem biodivers en belangrijk ecosysteem, onderdeel van het Nech Sar nationaal park. De wetlands filterden ook het water en sediment voor het doorstroomde in het Chamomeer. De wetlands waren de thuis van vele krokodillen, wat voor een ontluikende toeristische hotspot zorgde.
Nahevige regenval in 2018, 2019 én 2020 (als gevolg van de klimaatopwarming) zijn de Wallo wetlands overstroomd en staan de twee meren met elkaar in verbinding. Het toeristische uitkijkpunt om krokodillen en andere dieren te spotten ligt onder water. Vele habitats van typische wetlanddieren zijn er niet meer en de invasieve waterhyacint, die al in het Abayameer voorkwam, groeit nu ook in het Chamomeer.
In 2021, na het teloorgaan van de wetlands en om het ecosysteem en de omliggende landbouwgronden en bossen te redden, riep de universiteit van Arba Minch en de beheerders van het Nech Sar nationaal park en de lokale overheden op tot herstel.
KU Leuven is een partner van de Arba Minch universiteit en samen met hen en de NGO HRF (Hailemariam and Roman Foundation) neemt BOS+ een deel van het herstel van de wetlands rond het Chamomeer en de bossen in de omliggende bergen in handen met dit twee jaar durende project.
wordt per jaar hersteld
wetlands wordt er geïnstalleerd
worden geholpen in het diversifiëren van hun inkomen
Aan de hand van volgende doelstellingen vechten we samen met de bevolking rond het Chamomeer tegen bodemdegradatie, armoede, en verlies van biodiversiteit.
In de eerste plaats willen we dat de waardevolle natuur terugkomt rond het Chamomeer. Met het heraanplanten van inheemse soorten en door ruimte te geven aan natuur aan de rand van het meer, zal er natuurherstel optreden en kan de natuur zijn vele functies hervatten. Zo verwachten we ook een heropvering van de lokale diersoortenpopulaties in het gebied.
Bij het project krijgen lokale inwoners (met een focus op vrouwen, die economisch kwetsbaarder zijn) opleidingen om de herstellende natuur zo te beheren dat ze er ook een inkomen uit kunnen halen. De heraanplantingen worden ook uitgevoerd door de plaatselijke bevolking, die grote stukken landbouwgrond zagen verdwijnen onder het stijgende water van het Chamomeer. Er worden in sommige stukken ook snelgroeiend bamboe aangeplant, een wetland plantensoort die duurzaam geoogst kan worden en zo economisch interessant is of kan helpen voor constructiehout.
Door het natuurherstel zal er in de biomassa van bomen en planten koolstof worden vastgelegd. Zo'n 1900 ton koolstof, na een periode van 20 jaar. Daarna kan de natuur nog meer vastleggen, maar in eerste instantie is dit een geschatte winst voor het klimaat op deze termijn.
Een doordachte aanpak is nodig, om ook op lange termijn de natuur een plaats te geven rondom het Chamomeer.
Rondom het Chamomeer wordt een bufferzone aangelegd van 200m. Hierin mag geen landbouw gedaan worden en geen natuur vernield. Dit vraagt wel politieke opvolging om het na te leven, maar de bufferzone zal schade voorkomen bij verdere overstroming en zorgen voor een betere filtering van het sediment dat in het meer terechtkomt. De bufferzone beslaat in totaal 1358 ha.
We willen het landbouwsysteem verrijken met veel meer bomen, zonder dat bos elders gekapt wordt voor landbouwgrond. Daarvoor is de juiste boomsoort nodig, aangepast aan een veranderend klimaat. Met het opzetten van lokale boomkwekerijen met een uitgekiende soortenmix, zijn er enerzijds nieuwe bomen voorhanden en anderzijds ook soorten die voor landbouwers interessant zijn.
De kwekerijen worden beheerd door de plaatselijke gemeenschappen, die er ook een inkomen uit zullen kunnen halen. En wanneer er meer bomen in het landbouwsysteem komen, hopen we dat de relatie tussen mens en bomen/bos meer gewaardeerd wordt, om verdere ontbossing tegen te gaan.
Later, wanneer deze kwekerijen op kleine schaal hun voordelen hebben bewezen, kunnen ze makkelijk worden opgeschaald en kan er meer bebost worden in stukken die voor landbouw niet interessant zijn.