Bosrevue
Populaties van autochtone bomen en struiken zijn zeer
zeldzaam in Vlaanderen. We schatten dat ongeveer 5% van onze
bosoppervlakte nog autochtone bomen en struiken herbergt.
Dankzij de recente en grondige inventaris van autochtone
houtige planten hebben we een overzicht van waar we ze nog
aantreffen in Vlaanderen. Ze bevinden zich op de eerste plaats
in de zogenaamde oude bossen – bos op de kaarten van de
Ferraris (1771-1778) en alle volgende topografische kaarten –
of relicten van deze. Daarnaast gaan we er ook vanuit dat in
oude hagen en houtkanten autochtone bomen en struiken
werden aangeplant door boeren die voor hun plantgoed de
lokale bronnen benutten. Ten slotte handhaafden autochtone
struwelen en hakhout zich ook in wastines en heidegebieden.
Naast een beoordeling van de standplaats (oud en weinig
of niet verstoord) wijzen oude elementen (omvangrijke
hakhoutstoven of knotten), oudbosplanten (zie Bosrevue 34)
en de aanwezigheid van standplaatseigen soorten ook op een
autochtoon karakter. Hieronder geven we als smaakmaker een
heel beperkt overzicht van de toplocaties van autochtone bomen
en struiken.
Gelieve als volgt te citeren:
Vander Mijnsbrugge, K., Zwaenepoel, A., Opstaele, B., Maes, B (2011). Toppers in Vlaanderen. Bosrevue 35a, p14-17.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 35a
