Hoe kunnen ze in zout water overleven?
Mangrovebossen herken je ook aan de bomen met steltwortels. Deze wortels geven de bomen houvast en dienen als ademhalingsorgaan. In de bodem onder het water is er immers geen zuurstof. Aangezien ze in zout water moeten zien te overleven, hebben ze dikke watervasthoudende weefsels met blinkende behaarde oppervlakken om transpiratie te vermijden. Ook de zaden zijn aangepast aan dit zeer dynamische leefmilieu met dagelijkse overstromingen: ze ontkiemen al op de moederplant (viviparie) en ontwikkelen daarbij een scherpe kiemwortel waarmee ze zich snel kunnen vastzetten in de bodem.
Bossen als golfbrekers
De stammen van mangrovebomen breken de immense kracht van het wassende water en hun wortels verankeren de modderbanken. Zo beschermen mangrovebossen het achterliggende land en zijn bewoners tegen zware stormen, overstromingen en zelfs tsunami’s. De mangroven vormen als het ware een levende dijk. Indien minder mangrovewoud was gekapt, zouden er veel minder slachtoffers geweest zijn van de tsunami in Thailand (2004). Mangrovebossen houden ook het bodemmateriaal dat door rivieren wordt afgevoerd tegen. Zo beschermen ze de koraalriffen tegen het schurende zand.
Bedreigingen
De laatste 30 jaar werd spijtig genoeg 20% van de mangrovewouden vernietigd, vaak ten behoeve van aquacultuur, waardoor kustlijnen wereldwijd steeds kwetsbaarder worden. Ook vervuiling is nefast voor mangrovebossen.
