In Commentaren, de reconstructie van een (bos)geheugen, documenteert fotograaf Jurgen Remmerie de verborgen geschiedenissen van het Lappersfortbos. Voor dit fotoproject nam hij zijn ouders, na meer dan 45 jaar, terug mee naar de plaats waar ze enkele jaren gewoond hebben en waar ze mooie momenten beleefd hebben. De QR-codes, verspreid in het bos, tonen via commentaren en archiefmateriaal, hoe het bos is veranderd, zowel fysiek als in hun herinnering.
Kijk dat zijn die 5 bomen die hier stonden. 1-2-3-4-5.
En ons huis stond dan meer naar daar.
Dat moet daar ergens gestaan hebben.
En hier kwamen we al die beukennootjes rapen. Met de kindjes.
Dan moet dit die boom geweest zijn? (wijst op de foto).
Die dikke daar. Die staat apart en staat niet in de rij.
En dan moet de garage daar achter gelegen hebben.
Maar hoe kan die weg dan gelegen hebben?
Die weg liep er toch tussen? Of erachter?
Hier moet het huis gestaan hebben.
De voorkant met de living was evenwijdig aan die 5 dikke stammen.
Maar je ziet niets meer van de funderingen.
Dat is allemaal weg.
En de schommel? Die moet gestaan hebben waar de weg nu is.
Die moet tussen die 2 rijen bomen gestaan hebben.
Met die gebouwen errond is het nu moeilijker om te oriënteren.
Ik oriënteer me op die bomen.
Ik begrijp waarom ik hier niet eerder wou terugkeren.
Omdat alles weg is…
Dat was toen een droom om hier te wonen. Met 3 kleine kindjes
en alle dagen gaan wandelen of fietsen in het bos.
Die moeten de indruk gehad hebben dat ze in een oerwoud zaten.
Hoe oud zou Bart geweest zijn? 4-5, nee 6 jaar ?