Bosrevue
In de kernvlakte van Kersselaerspleyn, een 15 ha groot deel van het Zoniënwoud met overwegend Beuken, werd het bosbouwkundig beheer gestaakt in 1982 en daarmee is het feitelijk het oudste bosreservaat van Vlaanderen. De keuze om in dit deel van het Zoniënwoud een nulbeheer in te stellen was niet toevallig: afgezien van twee verjongingsgroepen vormde dit bosbestand nog één van de best bewaarde beukenbestanden van de generatie die eind 18de eeuw aangeplant was (en zelfs nog enkele ‘overstaanders’ die nog 80 jaar ouder zijn).
De centrale zone, met een oppervlakte van 10,75 ha, werd een eerste keer geïnventariseerd in 1985-1986 en aanvullend ook in 1990, na de zware winterstormen. Toen in 2000 het monitoringproject bij het IBW werd opgestart, stond de herinventarisatie van het oude bosreservaat als prioriteit aangestipt.
Gelieve als volgt te citeren:
De Keersmaeker, L. & Vandekerkhove, K. (2006). Resultaten van de monitoring in de kernvlakte van het bosreservaat Kersselaerspleyn (Zoniënwoud). Bosrevue 15c, p16-17.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 15c
