De Vlaming trekt er in zijn vrije tijd graag te voet of met de fiets op uit om te ontspannen en te genieten van de natuur. Iedereen beleeft deze natuur op zijn eigen manier, en elk van ons heeft ook een eigen idee over wat natuur nu eigenlijk is. Feit is echter dat bomen en bossen voor de meesten onder ons onlosmakelijk verbonden zijn met natuurbeleving. Ook onze beleidsmakers weten dat, en momenteel wordt er bv. werk gemaakt van een nieuw toegankelijkheidsbesluit dat de openstelling van bos en natuur beter afstemt op de hedendaagse noden, en dat ook de meeste toegankelijkheidsverschillen tussen bossen en natuurreservaten wegwerkt.
Maar opdat onze bossen hun vele functies duurzaam zouden kunnen blijven vervullen, moet er ook meer bos bijkomen: de Vlaamse overheid zal dus – zoals opgenomen in haar regeerakkoord en in het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen – moeten zorgen voor meer bossen, natuur- en groengebieden. Vlaanderen is en blijft immers één van de meest bosarme regio’s in Europa. Daarbij komt nog dat onze bossen over het algemeen klein en versnipperd zijn, wat hen verhindert ten volle hun functie te vervullen. Niemand gaat graag wandelen in een bosje van maar een voorschoot groot, en ook de natuur kan er zich niet ten volle ontplooien.
Gelieve als volgt te citeren:
De Somviele, B., De Vreese, R., Provoost, L. (2008). De Do’s & Don’ts van bosuitbreiding in Vlaanderen . Bosrevue 23b, p11-14.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 23b