Tegenover de ronkende beloften voor een internationale ontbossingsstop, staat een zorgwekkende realiteit in Vlaanderen. Een rapport van BOS+ en Greenpeace luidde net voor de zomer de alarmbel en haalde zowat alle nationale media. Elke dag verdwijnt in onze bosarme regio nog een groot voetbalveld bos mét vergunning. Ofwel zo’n 5000 hectare in 20 jaar tijd. Daarbovenop verliezen we naar alle waarschijnlijkheid nog eens honderden hectaren bos, vrijgesteld van een vergunning of illegaal, en blijft naar schatting één derde van het bos in Vlaanderen zonevreemd of ruimtelijk bedreigd.
De bescherming van onze Vlaamse bossen moet en kan beter. Dat werd het uitgangspunt van een brede campagne die we het voorbije jaar samen met Greenpeace opgestart zijn. We gingen aan de slag met lokale actiegroepen die zich verzetten tegen ontbossing in hun buurt en verenigden de krachten op een inspirerende ‘local battle day’. We lanceerden een petitie voor een onmiddellijk moratorium op de vernietiging van onze meest waardevolle bossen en een algemene ontbossingsstop tegen 2030, die je nog steeds kan onderschrijven. En we ondersteunden verschillende protestacties tegen lokale ontbossingen via bezwaar- en beroepsschriften, media-acties, financiële of juridische steun.
Die strijd tegen ontbossing voerden we met wisselend succes. Dat bouwen in eeuwenoud bos niet meer van deze tijd is, bewezen we deze lente in een symbooldossier rond de verkaveling van een Ferrarisbos in Rotselaar. De rechter vernietigde de vergunning, en in een opinie voor De Standaard zetten we de problematiek van de kwetsbare woonparken nog eens op de agenda. Maar het grootste lichtpunt van het jaar kwam uit het Limburgse Bocholt. Daar werd, dankzij een beroep aangespannen door BOS+, een grootschalige zandontginning tegengehouden en maar liefst 100 hectare bos van de kap gered.
Helaas blijft vechten tegen ontbossing in Vlaanderen ook vechten tegen de bierkaai. In Heist-op-den-Berg loopt op dit moment nog een juridische strijd tegen de kap van een geliefd speelbos, waarvoor elke steun meer dan welkom is. Maar ook de schrijnende actie in Tessenderlo staat in ons geheugen gegrift, waar de kettingzaag de rechtspraak voor voldongen feiten stelde door een centraal gelegen buurtbos te rooien nog voor de juridische procedure was doorlopen. Toch zullen BOS+, Greenpeace en vele partners ook volgend jaar op deze nagel blijven kloppen. Want samenwerking werkt. Dossier per dossier, maar ook bij het Vlaamse beleid.
Vandaag heeft onze Vlaamse regering nog bijna een half jaar de tijd om die broodnodige betere bosbescherming te realiseren, maar de vraag of ze die handschoen ook zal opnemen wordt met de dag meer prangend. Waar bosuitbreiding een speerpunt was van deze legislatuur, bleef ze op vlak van bosbescherming achter. Een degelijke bosbescherming is nochtans een voorwaarde voor een toekomstgericht bosbeleid. Als we niet bewaren wat we hebben, ondermijnen we alle inspanningen voor een groter, kwalitatiever en meer veerkrachtig bosareaal.