BOS+ gaat in beroep tegen de teloorgang van 14 hectare waardevolle natuur en bos in Gentse Bloemekenswijk. Die zou moeten verdwijnen voor een nieuwe bus- en tramstelplaats van De Lijn. BOS+ erkent de complexiteit van het dossier, maar verzet zich tegen de schijntegenstelling die hier gecreëerd wordt tussen degelijk openbaar vervoer en stedelijke natuur. “Hoe […]
In opdracht van een particuliere eigenaar stelde BOS+ een natuurbeheerplan type 4 op voor een bos van 5,71 ha te Zottegem. Het bos grenst aan het natuurreservaat ‘Parkbos-Uilenbroek’ en kreeg zelf de naam ‘Paarbosch’. In het natuurbeheerplan worden de huidige toestand, de doelstellingen voor de komende 24 jaar en de nodige beheermaatregelen beschreven. In het […]
Het Hallerbos is het belangrijkste en meest uitgestrekte bosgebied tussen Zenne en Zoniën. Het bos is een publiekslieveling dankzij het prachtige paarse tapijt van wilde hyacinten, die bloeien rond midden april. Het gevarieerd reliëf zorgt voor heerlijke wandelmogelijkheden en maakt een bezoek aan dit bos meer dan de moeite waard.
De Reebokwandeling brengt je naar de mooiste plekken in het Hallerbos. Deze wandeling start aan het Jachtpaviljoen dat gelegen is langs de Vlasmarktdreef. Je loopt vanaf de parking steeds rechtdoor en zien het Jachtpaviljoen aan de linkerkant voor ons opduiken. Dit paviljoen werd meer dan 100 jaar geleden gebouwd door de Prinsen van Arenberg als uitvalsbasis voor wanneer ze gingen jagen. Omheen het jachtpaviljoen werd een klein arboretum aangeplant met een aantal uitheemse boomsoorten zoals tulpenboom, Japanse ceder en mammoetboom.
Net voor het jachtpaviljoen sla je links af en begint de wandeling in een dreef die afgeboord is met Reuzenlevensbomen en Californische cipressen. Beide boomsoorten worden vaak in tuinen als haag of windscherm aangeplant. Op het eerste drevenkruispunt ga je rechtdoor, even verderop sla je rechts een smaller paadje in.
Een infobord waarschuwt dat je een integraal bosreservaat betreedt. Dit is een gedeelte van het bos waar de natuur spontaan kan evolueren. Er worden geen bomen meer gekapt of geruimd, tenzij langs de wandelpaden wanneer ze een gevaar zouden vormen voor de wandelaar. Op termijn zullen hier dus heel wat dode bomen en dood hout bijkomen. Je wandelt over een bosweg met rechts een hoge berm van dalkruid en een mooie varen: dubbelloof. Aan de linkerkant in de diepte is er een zeer nat gebied. Het is het brongebied van de Kapittelbeek. In het voorjaar zie je hier de groengele kleuren van het goudveil. De bronnen en beekjes van het Hallerbos hebben nog zuiver water, maar eens buiten het bos gaat de kwaliteit ervan snel achteruit. Dat hier beken en bronnen voorkomen ligt aan de geologische onderbouw van de streek: in de ondergrond zit Ieperiaanse klei, een kleverige klei die een ondoorlaatbare laag vormt voor het water.
Je volgt het pad tot aan de Kapittelvijver. Deze vijver werd kunstmatig aangelegd en is een broedplaats voor allerlei amfibieën. Je slaat rechtsaf en komt in het mooie Tranendal, misschien wel zo genoemd omdat hier in de 14de eeuw een boosdoener zou onthoofd zijn omdat hij twee kluizenaars had vermoord. In het voorjaar is het blauwe tapijt van de wilde hyacint hier op zijn mooist.
Na het Tranendal steek je een asfaltbaantje over en kom je op een rechte bosweg waarlangs nog een viertal grenspalen staan. Deze werden destijds geplaatst na een betwisting over het eigendomsrecht tussen de abdij van Sint-Waltrudis en de prinsen van Arenberg. De grenspalen in de vorm van een afgeknotte piramide dragen aan de ene kant de letters AR (kant van de Arenbergs) en aan de andere kant de letters SW (kant van de Sint-Waltrudisabdij).
Op het einde van deze weg kom je even aan de rand van het bos. Daar staat aan je rechterkant een oude Robinia waarin verschillende spechtengaten zitten. Je slaat rechts af opnieuw het bos in. Het pad dat je nu volgt brengt je naar de vallei van de Hallebeek. Je komt voorbij een aanplanting met Corsicaanse dennen. Deze hebben opvallend donkere stammen, in tegenstelling tot de grove den waarvan de stammen naar boven toe lichtbruin kleuren.
Je steekt een heuvelkam over en daalt dan af naar de vallei van de Zoniënbosbeek, één van de vier grote beken die hun oorsprong vinden op het plateau waarop het Hallerbos gelegen is. Je volgt het pad naast de beek. Deze beek vormt hier bovendien de taalgrens: aan de overkant ligt het bos van Zevenbronnen, een privaat domein op grondgebied van Eigenbrakel (Braine L’Alleud).
Je slaat rechtsaf en dwarst de Dreef naar Eigenbrakel. Op het volgende T-kruispunt sla je rechtsaf en vervolgens neem je links de Veertigbundersdreef. Hier kom je voorbij de enige Moeraseik van het Hallerbos. Hij staat een honderd meter van de weg af, maar is te herkennen aan zijn omvang. Het blad heeft insnijdingen die breder zijn dan de lobben.
Daarna neem je het eerste bospad rechts en kom je na een haakse bocht uit op de Rode Amerikaanse eikendreef. Deze loopt langs een aanplanting van fijnsparren. Dit is de naaldboom die als kerstboom wordt gebruikt. Een dergelijke aanplanting mist alle ondergroei, omdat onvoldoende licht wordt doorgelaten.
Even later kom je aan een kruispunt van verschillende wegen. Het zijn er zes, vandaar de naam Zesdreven. Je blijft de Rode Amerikaanse eikendreef volgen en bereikt zo opnieuw het jachtpaviljoen waar je vertrokken bent.
Ga op pad en deel je mooiste bosfoto’s met ons. Wie weet krijg je wel een plekje op onze website. Bekijk de eerdere inzendingen en ontdek hoe je zelf foto’s kan delen.
Fotogeniek
Ken je een route die zeker niet mag ontbreken?
Doe een wandel- of fietsvoorstel en word ambassadeur van BOS+.
